دلتای نیل از دو جهت مورد تهدید واقع می شود. یکی فرسایش طبیعی و دیگری تکنولوژی مدرن. در سال 1960 میلادی، مصری ها سدی در آسوان در روی رودخانه نیل ساختند. این کار در آن زمان کار بزرگی محسوب می شد. این سد، بخش اعظم الکتریسیته مصر را تامین می کرد. بعلاوه بیشتر آبیاری مصر از دریاچه نصر (که به واسطه سد تشکیل شده است) انجام می گیرد.

در زمان های دور، رود نیل با خود گل حاصلخیز همراه می آورد و آن را در دشت های دره نیل پراکنده می کرد. حال راه ورود این گل با ارزش به وسیله سد مسدود شده است و گل و لای به صورت توده ای در بستر دریاچه جمع می شوند. در نتیجه کشاورزان مجبورند از کودهای مصنوعی گران قیمت (که آفتی برای خاکند) استفاده کنند.

پیش از ساخته شدن سد، مقداری گل به ساحل رسید. آن به تشکیل دلتای نیل کمک کرد و مانع شد خشکی توسط دریا فرسایش یابد. اکنون گل کمتری برای مبارزه با نیروی دریا وجود دارد؛ بنابراین دلتا به سرعت در حال از بین رفتن است.

برای دیدن نقشه شمال شرقی آفریقا و رود نیل به ادامه مطلب بروید.

شما می دانید که زمین دارای دو قطب جغرافیایی است: قطب شمال و قطب جنوب. اما آیا می دانید دو قطب مغناطیسی نیز در زمین وجود دارد؟

زمین یک مغناطیس بزرگ است. احتمالا همین مغناطیس باعث حرکت صخره های ذوب شده در داخل زمین می باشد. این مغناطیس در دو قطب متمرکز است. قطب مغناطیسی شمالی در حدود 1600 کیلومتر از قطب شمال حقیقی فاصله دارد و قطب مغناطیسی جنوبی در حدود 2570 کیلومتر از قطب جنوب واقعی دور است. موقعیت قطب های مغناطیسی اختلاف کمی با بخشی از زمان دارد.

قطب های مغناطیسی در دریا نوردی بسیار مفید واقع می شوند؛ زیرا عقربه قطب نما همواره رو به سمت شمال است. اما این عجیب است که 30000 سال پیش عقربه قطب نما رو به سمت جنوب بود! علت این امر آن بود که حوضه مغناطیسی زمین در فواصل معین معکوس می شود و بالاخره در 30000 سال پیش این معکوس شدن انجام پذیرفت. اما هیچ کس علت این امر را نمی داند.

کلمه سحابی از یک لغت لاتین به معنی غبار گرفته شده است. سحابی، ابر بزرگی از گاز و غبار در فضا می باشد. ستارگان از داخل یک سحابی به وجود آمده اند.

خورشید ۶۰۰/۴ میلیون سال پیش، از یک سحابی به وجود آمده است. ستاره ها از یک سحابی بزرگ در صورت فلکی اوریون به وجود آمده اند. با مطالعه سحابی در اوریون، ما متوجه چگونگی به وجود آمدن خورشید می گردیم.

با نظری اجمالی به نظر می رسد بیشتر ستارگان به تنهایی می درخشند اما اغلب آنها دو قلو و سه قلو و تعدادی از خانواده ای بزرگتر که همان صورت های �?لکی هستند می باشند.

رنگ ستارگان متفاوت است و این بستگی به درجه حرارت آنها دارد. خورشید که متوسط حرارت آن ۵۵۰۰ درجه سانتیگراد است، به نظر زرد رنگ میرسد. گرم ترین ستارگان، درجه حرارتی بالای ۱۰۰۰۰ درجه سانتیگراد دارند و آبی رنگ هستند. در حالی که ستاره های سردتر قرمز رنگ به نظر می رسند.

برای دیدن مراحل تولد ستارگان به ادامه مطلب بروید.(تصاویر)

قرن ها بود که مردم سعی داشتند سن زمین را تخمیم بزنند.

در قرن ۱۷ یک سراسقف، سن زمین را از طریق فرادی که در انجیل نام آنها آمده بود (همچون حضرت آدم و حوا) حدس زد.

در قرن ۱۹ دانشمندان صخره ها را مطالعه کردند و از این طریق سن زمین را چند میلیون سال حدس زدند.

با پیشرفت علم روش های صحیح و دقیق تری برای تعین سن صخره ها کشف شد. دانشمندان تاریخچه صخره ها را با اندازه گیری عناصر رادیواکتیو موجود در آن تعیین کردند.

با مطالعه شهاب ها و صخره های ماه می توان سن زمین و تمام منظومه شمسی را تخمین زد. دانشمندان معتقدند زمین حدود چهار میلیون و ششصد هزار سال دارد.

اگر بال یک پرنده را به صورت عرضی برش دهیم، متوجه خواهیم شد که شکل آن بیضوی است از یک سو نیم دایره و از سوی دیگر مانند برگ گل سرخ نوک تیز است. این شکل آئروفویل نامیده می شود.

هنگامی که دانشمندان در حال تحقیق در مورد ساخت هواپیماها بودند، ابتدا ساختمان بال یک پرنده را مورد مطالعه قرار دادند. آنها دریافتند وقتی پرنده ای پرواز می کند، هوای بالای بال سریعتر از هوای پایین بال حرکت می کند. این اختلاف فشار میان بال پایین و بالا باعث می شود که هوای زیر، فشار وارد کرده پرنده را به سمت بالا حرکت دهد.

پرهای یک پرنده چنان مرتب در کنار هم قرار گرفته اند که سطح صافی را تشکیل می دهند. این لطافت و صاف بودن سطح بال به پرنده این امکان را می دهد که با کمترین اصطکاک در هوا پرواز کند.

پرندگان غیر از این پرها، امکانات دیگری نیز دارند که در امر پرواز به آنها کمک می کند. استخوان های پرندگان بسیار سبک هستند و آنان دارای چشمهای تیز بینی هستند که می توانند با آن حتی مسافت های دور را نیز ببینند.

گاهی لایه هایی از صخره های سخت بر فراز صخره ای نرم تشکیل می شود، هنگامی که آب در بالای صخره ها جاری شود، صخره سخت مقاومت کرده، اما صخره نرم فرسایش می یابد. به همین دلیل لبه سخت صخره ای در جایی که آب سرازیر می شود و به سرعت موجب فرسایش لایه زمین می گردد، شکل می گیرد.

بعضی آبشار ها در برتگاه ها تشکیل می شوند. مانند آبشارهایی که در کنار سراشیبی دره ها هستند بزرگترین آبشار جهان، آبشار آنجل در کشور ونزئولا واقع در آمریکای جنوبی است که ارتفاع آن به ۹۷۸ متر می رسد.

آب آبشار با نیرویی زیاد جاری می شود. گاه این نیرو جریان الکتریسیته تولید می کند به همین دلیل بسیاری از ایستگاه های قدرتی هیدروالکتریک در مسیر آبشارها ساخته می شوند.

{برای دیدن اندازه واقعی به ادامه مطلب بروید}

ژرنده ای به نام هواتزین در باتلاق های ونزوئلا واقع در آمریکای جنوبی زندگی می کند. جوجه این ژرنده در میان بال هایش ژنجه دارد. او به کمک این ژنجه ها شاخه ها را گرفته، از آن درخت بالا می رود.

یک جوجه هواتزین حتی زمانی که مبدل به یک ژرنده کام می شود نیز در امر ژرواز ضعیف و ناتوان است. هنگامی که این ژرنده به نهایت رشد خود رسید، پنجه های بالهایش می افتند.

هواتزین ها فسیل های زنده نامیده می شوند. دلیل این امر آن است که یکی از نخستین پرندگان که بر روی زمین ظاهر شدند، آرکئو پتریکس ها بودند که در بالهایشان پنجه داشتند. دانشمندان فسیل این نوع پرنده های اولیه را یافته اند و به این تنیجه سیده اند که این پرنده نیز همچون هواتزین به وسیله پنجههایش از درخت بالا می رفته است.

حیوانات دیگری نیز وجود دارد که ما آن ها را به نام  فسیل زنده می شناسیم. البته نسل آن ها میلیون ها سال قبل منقرض شده است. مشهور ترین فسیل زنده، نوعی ماهی قدیمی است که کوئلاکانت نامیده می شد.

مردم اعتقاد دارند که اگر زمان دیدن یک شهاب، آرزویی بکنند، آرزویشان تحقق می یابد. اما این واقعیت را نباید از نظر دور داشت که شهابها با ستارگان فرق دارند.

در واقع آنچه ما شهاب می نامیم چیزی بیش از گرد و غبار فضایی نمی باشد. گرد و غبار  با سرعت زیاد وارد جو زمین می شود و اصطکاک موجب احتراق یا سوختن آن می شود و وقتی می سوزد، خطی روشن در آسمان ایجاد می کند. وقتی شهاب خیلی سریع می سوزد، شما می توانید آن را تنها در مدت یک ثانیه ببینید. در یک شب مهتابی ممکن است در عرض یک ساعت، نیم دوجین از این شهابها را در یک وجب از آسمان ببینید.

زمین چندین بار در سال از میان انبوهی از گرد و غبار می گذرد  که از ستاره های دنباله دار جدا شده اند و در نتیجه طوفانی از گرد و  غبار ، نمایشی از شهاب ها را ایجاد می کند و با این ترتیب در مدتی کوتاه، ممکن است شما هر ساعت یک دوجین شهاب را مشاهده کنید. 

{برای دیدن اندازه واقعی به ادامه مطلب بروید} 

اگر به نقشه خاور میانه نگاه کنید، دریاچه ای را با نام بحرالمیت  می بینید. این دریاچه ما بین اردن و فلستین اشغالی واقع شده است. سطح این دریاچه، پایین تر از سطح کلیه دریاچه های جهان است.

بحرالمیت در حدود ۴۰۰ متر پایین تر از سطح دریا واقع شده، بعلاوه شورترین آب دنیا را نیز در خود دارد. علت این است که چندین نهر و رودخانه، پر از املاح و شور، آب خود را به دریاچه می ریزند، تمامی مواد معدنی دارای نمک در آن جمع شده اند.

آب بحرالمیت شش برابر شورتر از سایر دریا هاست. به خاطر نمک فراوان این دریاچه، یک شناگر به راحتی می تواند ساعت ها روی آب باقی بماند، زیرا بدن شناگر روی آب می ماند و پایین نمی رود.

اگر روزی به بحرالمیت سفری داشته باشید در داخل دریاچه به پشت روی آب بخوابید و بدون ترس از غرق شدن، کتابی را مطالعه کنید.