قد یک فیل آفریقایی در حالت ایستاده 5/3 متر است. در حالی که قد فیل آسیایی کمی کوتاه تر است. هر دو نوع فیل، گوش های بسیار بزرگی دارند که بیش از یک متر پهنا دارد. این گوش های بزرگ برای فیل فایده های متعدد دارد. از جمله؛ چون حس شنوایی برای فیل بسیار حائز اهمیت است، با این گوش های پهن می تواند امواج صدا را از مسافت دور و از جهات مختلف دریافت کند. بعلاوه این گوش ها همچون هوا کش عمل می کنند و حیوان به این طریق می تواند گرمای بدن خود را از دست بدهد.

فیل ها در مناطق گرمسیری از شدت گرمای هوا رنج می برند، چون جثه آنان به قدری بزرگ است که به سختی قادر به یافتن سایه مناسب با اندازه خود می باشند. آنها با تکان دادن گوش های خود و ایجاد نسیم، می توانند درجه حرارت بدنشان را کنترل کرده؛ خود را به این وسیله خنک کنند.

غیر از موارد ذکر شده، هنگامی که یک فیل مورد حمله قرار می گیرد، گوش های خود را تکان می دهند تا بزرگتر به نظر برسد و فایده آخر این گوش های بزرگ فیل برای راندن مگس های مزاحم به کار می رود.

گورخرها به خاطر خط های بدنشان از اسب ها والاغ ها متمایز می شوند. انواع گوناگونی از گورخرها وجود دارند؛ مانند گورخر کوهی، بورچل و گره وی؛ که این گونه ها را می توان از روی الگوهای متفاوت خط های روی بدنشان تشخیص داد.

ترکیب رنگ پوست گورخر موجب پنهان شدن حیوان در میان گله می شود. هنگامی که دشمنان آنها برای شکار به این گله ها حمله ور می گردند، ابتدا یک گورخر جوان و ضعیف را برای شکار انتخاب می کنند.

گورخرها در دشت های آفریقا، در گله های بزرگ حرکت می کنند. هنگامی که آنان به یک دیگر نزدکند، تشخیص یکی از آنها توسط دشمن به طور مستقل کاری بسیار مشکل است. این فرم استتار، در هم آمیختگی رنگ ها نام دارد. حیوان مهاجم به سادگی نمی تواند یک هدف را برای شکار مشخص کند؛  چون او توده ای از رنگهای سیاه و سفید در هم را مقابل خود می بیند.

اگر از یک باغ وحش دیدن کرده باشید؛ قطعا راه راه های سیاه در یک زمینه ی سفید یا راه راه های سفید را در یک زمینه سیاه دیده اید و برای شما نیز تشخیص آنها از هم مشکل بوده است.    

                                                                                    {برای دیدن اندازه واقعی به ادامه مطلب بروید}

قرن ها بود که مردم سعی داشتند سن زمین را تخمیم بزنند.

در قرن ۱۷ یک سراسقف، سن زمین را از طریق فرادی که در انجیل نام آنها آمده بود (همچون حضرت آدم و حوا) حدس زد.

در قرن ۱۹ دانشمندان صخره ها را مطالعه کردند و از این طریق سن زمین را چند میلیون سال حدس زدند.

با پیشرفت علم روش های صحیح و دقیق تری برای تعین سن صخره ها کشف شد. دانشمندان تاریخچه صخره ها را با اندازه گیری عناصر رادیواکتیو موجود در آن تعیین کردند.

با مطالعه شهاب ها و صخره های ماه می توان سن زمین و تمام منظومه شمسی را تخمین زد. دانشمندان معتقدند زمین حدود چهار میلیون و ششصد هزار سال دارد.

کلمه سحابی از یک لغت لاتین به معنی غبار گرفته شده است. سحابی، ابر بزرگی از گاز و غبار در فضا می باشد. ستارگان از داخل یک سحابی به وجود آمده اند.

خورشید ۶۰۰/۴ میلیون سال پیش، از یک سحابی به وجود آمده است. ستاره ها از یک سحابی بزرگ در صورت فلکی اوریون به وجود آمده اند. با مطالعه سحابی در اوریون، ما متوجه چگونگی به وجود آمدن خورشید می گردیم.

با نظری اجمالی به نظر می رسد بیشتر ستارگان به تنهایی می درخشند اما اغلب آنها دو قلو و سه قلو و تعدادی از خانواده ای بزرگتر که همان صورت های �?لکی هستند می باشند.

رنگ ستارگان متفاوت است و این بستگی به درجه حرارت آنها دارد. خورشید که متوسط حرارت آن ۵۵۰۰ درجه سانتیگراد است، به نظر زرد رنگ میرسد. گرم ترین ستارگان، درجه حرارتی بالای ۱۰۰۰۰ درجه سانتیگراد دارند و آبی رنگ هستند. در حالی که ستاره های سردتر قرمز رنگ به نظر می رسند.

برای دیدن مراحل تولد ستارگان به ادامه مطلب بروید.(تصاویر)

هر جایی که در سال کمتر از ۲۵ سانتی متر باران یا برف داشته باشد، بیابان محسوب میشود.البته در تصویر ما، بیابان مکانی است ماسه ای و سوزان. اما مکانهای ماسه ای کمتر از ۵/۱ برابر بیابان های جهان را شامل می شوند. بقیه بیابان ها متشکل از سنگ های کوچک یا صخره های عریان می باشند.

بسیاری از بیابان ها سال های متوالی خشک هستند، سپس طوفان غریبی در آنجا ایجاد شده، ناگهان سیل به راه می افتد. ولی خشک ترین جای زمین منطقه ای است در صحرای آتاکاما واقع در شیلی. در این بیابان بیش از ۴۰۰ سال است که باران نباریده است.

البته بزرگ ترین بیابان جهان، صحرا می باشد که ۰۰۰/۴۰۰/۸ کیلومتر مربع وسعت دارد. این منطقه در طول روز گرم و شبها بسیار سرد می باشد. زیرا در آنجا ابری تشکیل نمی گردد تا مانع گریختن گرما شود.

اگر به نقشه خاور میانه نگاه کنید، دریاچه ای را با نام بحرالمیت  می بینید. این دریاچه ما بین اردن و فلستین اشغالی واقع شده است. سطح این دریاچه، پایین تر از سطح کلیه دریاچه های جهان است.

بحرالمیت در حدود ۴۰۰ متر پایین تر از سطح دریا واقع شده، بعلاوه شورترین آب دنیا را نیز در خود دارد. علت این است که چندین نهر و رودخانه، پر از املاح و شور، آب خود را به دریاچه می ریزند، تمامی مواد معدنی دارای نمک در آن جمع شده اند.

آب بحرالمیت شش برابر شورتر از سایر دریا هاست. به خاطر نمک فراوان این دریاچه، یک شناگر به راحتی می تواند ساعت ها روی آب باقی بماند، زیرا بدن شناگر روی آب می ماند و پایین نمی رود.

اگر روزی به بحرالمیت سفری داشته باشید در داخل دریاچه به پشت روی آب بخوابید و بدون ترس از غرق شدن، کتابی را مطالعه کنید.

مردم اعتقاد دارند که اگر زمان دیدن یک شهاب، آرزویی بکنند، آرزویشان تحقق می یابد. اما این واقعیت را نباید از نظر دور داشت که شهابها با ستارگان فرق دارند.

در واقع آنچه ما شهاب می نامیم چیزی بیش از گرد و غبار فضایی نمی باشد. گرد و غبار  با سرعت زیاد وارد جو زمین می شود و اصطکاک موجب احتراق یا سوختن آن می شود و وقتی می سوزد، خطی روشن در آسمان ایجاد می کند. وقتی شهاب خیلی سریع می سوزد، شما می توانید آن را تنها در مدت یک ثانیه ببینید. در یک شب مهتابی ممکن است در عرض یک ساعت، نیم دوجین از این شهابها را در یک وجب از آسمان ببینید.

زمین چندین بار در سال از میان انبوهی از گرد و غبار می گذرد  که از ستاره های دنباله دار جدا شده اند و در نتیجه طوفانی از گرد و  غبار ، نمایشی از شهاب ها را ایجاد می کند و با این ترتیب در مدتی کوتاه، ممکن است شما هر ساعت یک دوجین شهاب را مشاهده کنید. 

{برای دیدن اندازه واقعی به ادامه مطلب بروید} 

ژرنده ای به نام هواتزین در باتلاق های ونزوئلا واقع در آمریکای جنوبی زندگی می کند. جوجه این ژرنده در میان بال هایش ژنجه دارد. او به کمک این ژنجه ها شاخه ها را گرفته، از آن درخت بالا می رود.

یک جوجه هواتزین حتی زمانی که مبدل به یک ژرنده کام می شود نیز در امر ژرواز ضعیف و ناتوان است. هنگامی که این ژرنده به نهایت رشد خود رسید، پنجه های بالهایش می افتند.

هواتزین ها فسیل های زنده نامیده می شوند. دلیل این امر آن است که یکی از نخستین پرندگان که بر روی زمین ظاهر شدند، آرکئو پتریکس ها بودند که در بالهایشان پنجه داشتند. دانشمندان فسیل این نوع پرنده های اولیه را یافته اند و به این تنیجه سیده اند که این پرنده نیز همچون هواتزین به وسیله پنجههایش از درخت بالا می رفته است.

حیوانات دیگری نیز وجود دارد که ما آن ها را به نام  فسیل زنده می شناسیم. البته نسل آن ها میلیون ها سال قبل منقرض شده است. مشهور ترین فسیل زنده، نوعی ماهی قدیمی است که کوئلاکانت نامیده می شد.

گاهی لایه هایی از صخره های سخت بر فراز صخره ای نرم تشکیل می شود، هنگامی که آب در بالای صخره ها جاری شود، صخره سخت مقاومت کرده، اما صخره نرم فرسایش می یابد. به همین دلیل لبه سخت صخره ای در جایی که آب سرازیر می شود و به سرعت موجب فرسایش لایه زمین می گردد، شکل می گیرد.

بعضی آبشار ها در برتگاه ها تشکیل می شوند. مانند آبشارهایی که در کنار سراشیبی دره ها هستند بزرگترین آبشار جهان، آبشار آنجل در کشور ونزئولا واقع در آمریکای جنوبی است که ارتفاع آن به ۹۷۸ متر می رسد.

آب آبشار با نیرویی زیاد جاری می شود. گاه این نیرو جریان الکتریسیته تولید می کند به همین دلیل بسیاری از ایستگاه های قدرتی هیدروالکتریک در مسیر آبشارها ساخته می شوند.

{برای دیدن اندازه واقعی به ادامه مطلب بروید}